Medische Zending Ladoani: reis & aankomst!

Heenreis en aankomst.

Om 12 uur meldde ik mij op maandag bij Blue Wing om in te checken voor de spannendste tocht in mn leven!
Mijn bagage mocht inclusief mn eigen gewicht 100 kg wegen. Dus ik met alles op de weegschaal. Enja, ik had heeeel veel blikvoer en flessen water mee, want no way dat ik daar aan de diarree zou raken!!
En natuurlijk 102 kg. Dus ik moest bijbetalen. Maar, toch was ik nieuwsgierig hoeveel ik dan zelf op dat ding woog; en ik er alleen opstaan>> woog ik zogenaamd 80 kilo!! Nou zoveel vocht kan je nou ook weer niet vasthouden binnen 1 week hoor... (ik woog toch echt 65!) Maargoed ik liet me niet kennen en betaalde die 1,50 euries extra.
Bij aankomst in Ladoani ging ik meteen op de weegschaal staan en tot mijn grote verbazing woog ik toen ineens weer 63 kilo... rara hoe kan dat! Domme blondjes zoals ikke worden dus mooi genept bij die weegschaal van Blue Wing!!
Maargoed de vliegreis over het oerwoud was geweldig. We vlogen met een hele kleine cessna en ookal was t een lijnvlucht, toch vonden er nog 4 tussenstops plaats voordat ik uiteindelijk landde op Ladoani. Aangezien ik grote fan van vliegen ben vond ik de tussenstops geen probleem, integendeel!
Vlak voor het landen op Ladoani zat ik met een meisje te kletsen over wat ik precies ging doen daar en ineens zegt de man voor mij:'dus jij bent de nieuwe co, ik ben de resortarts daar!'. grappig!! Dus met hem werden we opgehaald bij de airstrip. Nou een 'strip' is nog teveel gezegd. Ik zou die strips eerder omschijven als een smal strookje gras, haha! Maar toch veilig geland. Mn tas moest door de broeders Arend en Patrick opgehaald worden met een KRUIWAGEN omdat ie niet te tillen was. Genant zeg!!

Mijn kamer!
In 1 woord: gatverdamme!!! De kamer was lange tijd bewoond geweest door een blijkbaar niet erg hygienische broeder en nu was aan mij de eer om als eerst co er te gaan slapen...
Het stonk, de vloer was smerig, de gordijnen hadden al 100 mottengaten erin, het matras was uit de jaren 40 en de wc/douche ruimte kostte me bijna mn ontbijt!!! De hele middag is de resortarts Radjen bezig geweest om het enigsinds leefbaar te maken. Nieuwe gordijnen (of nouja pastelkleurige bedlakens) hing hij op, de wc bril werd eraf gehaald, de vloer werd geschrobt en een klamboe werd opgehangen. Uiteindelijk durfde ik het aan om er te slapen die nacht. Het uitzicht was amazing, ik keek recht op de Suriname rivier!
Maarja de keuken was een tweede vergane bouwput, dus toen doc mij aanbood om met hem mee te eten;JA HEEL GRAAG! Hij woonde namelijk boven mij en het zag er heerlijk schoon uit!
Daar heb ik mijn eerste swampfish KWIKWIE met rijst en masala (kerriesaus) op! Heerlijk, en doc at alles met zn handen, dusja ikke ook!
Enig minpuntje; bij doc boven zat naast de keuken een tussenwandje en hier woonden RATTEN! Dus steeds als wij daar stonden hoorde je ze piepen en met hun nagels tegen het wandje krabben... JAKKES! Zowaar heb ik mijn eerste nacht verrukkelijk geslapen en geen beest gezien! Of ze er ook echt niet waren??

De Suriname rivier is dan wel prachtig, maar de mensen gooien wel al hun etensresten erin, wassen zich erin, kids plassen en poepen erin en ze doen er hun afwas in... Tja, fijne combi toch! In Ladoani was geen stromend water, dus alles deed je in de rivier, en de wc.. die spoelde je door met een emmertje rivierwater!
Alleen je drinkwater haalde je uit een regen/durotank en kookte je.(ikke dus niet, want ik had flessen) Elektriciteit was er via de generator van 7 tot 11 s avonds (net genoeg om mn mobiel op te laden bij doc, want ja een verslaafde ben ik)
En verder leefde je er heerlijk relaxt!